Nije se borio ѕa nezavisnost od Srbije iz prostog razloga što Srbija nikad nije vladala nad Mađarskom. 1848. je bila mađarska revolucija protiv Austrije, a Mađare je vodio Lajoš Košut. Ipak, verovatno je reč o nenamernoj grešci, jer su se Srbi iz Vojvodine i Mađari posle sukobili.
Preporuke:
0
0
2
sreda, 16 mart 2011 22:29
drp
"Mađarska revolucija" 1848 je bio bunt mađarskih nacionalista protiv Habzburga, a ne protiv Srbije. Ako u redakciji Kurira to ne znaju, ubeđen sam da znaju relevantni Mađari. Međutim, to ih ne sprečava da provociraju Srbe koji će im se kao tolerantni izvinuti. Sve što nam se dešava - debelo smo zaslužili, jer smo neozbiljni mitomani bez zrna samopoštovanja.
Preporuke:
0
0
3
sreda, 16 mart 2011 22:40
Lobos
DOLE SA SPOMENIKOM! PA KAKAV JE TO NACIN?! NIJE PROVOKCIJA?! POSALJITE GA DIREKTNO KOMSIJAMA, JER "POKLONU SE U ZUBE NE GLEDA!"
Preporuke:
0
0
4
sreda, 16 mart 2011 23:09
Velibor
Ovaj spoemenik treba da stoji!!!
Kao podsetnik za sve izdajnike na to sta ih ceka.
Na kraju krajeva spomenici svedoce istorijsku epohu i ljudske osobine,a ne samo velicanje necije ideologije...
Preporuke:
0
0
5
sreda, 16 mart 2011 23:21
Ceca Lazinica
Jovan Divjak Jovan Damjanić a koliko mi to imamo Jovana.Ovo je na lep način pošteno uvaljeno narodu. Sigurno polovina ni ne zna ko je bio taj na spomeniku.
Preporuke:
0
0
6
sreda, 16 mart 2011 23:27
Senka
Dobro da nisu doneli na poklon spomenik Hitleru i objasnili Srbima da se to tako u Evropi sada radi i da je moderno...I to bi Srbi u sadasnjoj apatiji progutali....
Preporuke:
0
0
7
sreda, 16 mart 2011 23:43
Pera Detlić
Posle bitke kod mesta Vilagoš (Világos) i katastrofalnog poraza predao se ruskim snagama. Od tada je postala poznata njegova izjava da će tvrđavu predati jednoj jedinoj četi Kozaka, ali da će je braniti do poslednje kapi krvi protiv austrijske carske armije. Predao se ruskom generalu Dimitriju Buturlinu, koji ga je posle dalje predao Austrijancima koji su ga 6. oktobra 1849. godine obesili u Aradu.
Toliko o Jovanu Damjaniću (ne Divjaku).
I same vođe mađarske revolucije: Lajoš Košut (poreklom Košutić), Šandor Petefi (Aleksandar Petrović), Jožef Bem, Jožef Visocki i Henrik Dembinski nisu bili mađarskog etničkog porekla, već srpskog, slovačkog, poljskog itd. Ne kaže se džabe "poturica gori od Turčina".
A nas treba da je sramota jer smo "zaboravili" ko su bili Stevan Knićanin i Đorđe Stratimirović. Gde su spomenici našim junacima iz perioda revolucionarne 1848. godine, kada je i rođeno Srpsko Vojvodstvo, tj. Srpska Vojvodina.
Preporuke:
0
0
8
četvrtak, 17 mart 2011 12:17
Kibo
Jovan Divjak je njegova reinkarnacija!
Preporuke:
0
0
9
četvrtak, 17 mart 2011 13:57
Joca Sentomaski
Ovo sa spomenikom Srbinu koji se na strani Madjara 1848 borio protiv austrijskih Habsurgovaca i Vojvodjanskih Srba je ozbiljnije nego sto izgleda na prvi pogled, zbog poruke koju nosi! Ako neko ne shvata, neka to sagleda u okviru danasnjih zbivanja oko Vojvodine.
U madj.istoriografiji dugo bila prisutna teza da je Madjarska 1848 porazena zbog toga sto su se Srbi "na jugu Madjarske" pridruzili Habsburskoj "tamnici naroda", i pored toga
produzili joj zivot sve do 1918. Da su madj.revolucionari dali Srbima i slovenskim narodima ono sto su trazili za sebe, ne bi se Srbi pridruzili Becu, po svoj prilici ni Madjarska ne bi delila sudbinu Habsburske monarhije 1918. Posle ovoga, ne bi bilo iznenadjenje ako podignu spomenik Milanu L.Popovicu "srpskom zastupniku u madj.parlamentu" i generalu Beli Novakovicu, hortijevm komandantu vojne uprave u okupiranoj Backoj 1941, "koji bio juznoslovenskog porekla i govorio srpski". Obojica posle rata zavrsili kao i ovaj heroj iz Ad
Preporuke:
0
0
10
četvrtak, 17 mart 2011 15:54
thinking maize@komentatorima
Poštovani, pre 5-6 godina vo vremja vakta počivšeg gradonačelnika Bogdanovića NEKOME pade na pamet da proslavi ODBRANU Beograda 1456 g., koju je vodio Janoš Hunjadi (u nas poznatiji kao Sibinjanin Janko), od Turaka, koje je vodio sultan Mehmed Osvajač. I tome NEKOME, takođe PADE na pamet da pozove kao GOSTE i predstavnike Mađarske, kao i Turske. Malo nezgrapno, ali sve u "duhu evroatlantskih integracija" i tako slično, koječemu, uglavnom ničemu. Turci poslaše neku otpravnicu poslova, oni NE PROSLAVLjAJU PORAZE! No Mađari, kao stari istorijski narod, tako BAČENU loptu (znate ono, kad u fudbalu vratite NEOPREZNO loptu golmanu, a pre njega stigne PROTIVNIČKI napadač!?) FENOMENALNO ISKORISTIŠE! Napraviše FEŠTU SRED SRPSKOG Kalemegdana! Te viteški red ovaj, te viteški red onaj, te franjevci, te dominikanci, SRED PRAVOSLAVNOG Beograda, grada DESPOTA Stefana! Honvedi LEPO PRODEFILOVALI Kališem, jer SMATRAJU Beograd za SVOJ GRAD! Sada, što Srbe vode ovakvi, KO JE SRBIMA KRIV, KAŽITE VI MENI!?
Preporuke:
0
0
11
četvrtak, 17 mart 2011 17:52
regionalni odrzivi razvoj
Kriv je Đerđ Balaš koji još uvijek ne pjeva na svom maternjem jeziku.
.jpg)
Kao podsetnik za sve izdajnike na to sta ih ceka.
Na kraju krajeva spomenici svedoce istorijsku epohu i ljudske osobine,a ne samo velicanje necije ideologije...
Toliko o Jovanu Damjaniću (ne Divjaku).
I same vođe mađarske revolucije: Lajoš Košut (poreklom Košutić), Šandor Petefi (Aleksandar Petrović), Jožef Bem, Jožef Visocki i Henrik Dembinski nisu bili mađarskog etničkog porekla, već srpskog, slovačkog, poljskog itd. Ne kaže se džabe "poturica gori od Turčina".
A nas treba da je sramota jer smo "zaboravili" ko su bili Stevan Knićanin i Đorđe Stratimirović. Gde su spomenici našim junacima iz perioda revolucionarne 1848. godine, kada je i rođeno Srpsko Vojvodstvo, tj. Srpska Vojvodina.
U madj.istoriografiji dugo bila prisutna teza da je Madjarska 1848 porazena zbog toga sto su se Srbi "na jugu Madjarske" pridruzili Habsburskoj "tamnici naroda", i pored toga
produzili joj zivot sve do 1918. Da su madj.revolucionari dali Srbima i slovenskim narodima ono sto su trazili za sebe, ne bi se Srbi pridruzili Becu, po svoj prilici ni Madjarska ne bi delila sudbinu Habsburske monarhije 1918. Posle ovoga, ne bi bilo iznenadjenje ako podignu spomenik Milanu L.Popovicu "srpskom zastupniku u madj.parlamentu" i generalu Beli Novakovicu, hortijevm komandantu vojne uprave u okupiranoj Backoj 1941, "koji bio juznoslovenskog porekla i govorio srpski". Obojica posle rata zavrsili kao i ovaj heroj iz Ad